Binnen de Vaticaanse Musea

De Borgia-appartementen herbergen enkele van de grootste verzameling fresco's van het museum. Het zijn een reeks van zes kamers die door paus Alexander VI als huis werden gebruikt: de Kamer van de Sibillen, de Kamer van de Geloofsbelijdenis, de Kamer van de Liberale Kunsten, de Kamer van de Heiligen, de Kamer van Mysteriën en de Kamer van Pausen. In de negentiende eeuw gaf hij Bernardino di Betto de opdracht om fresco's in de kamers te schilderen. Later waren er verschillende neef-kardinalen van Leo XIII in gevestigd tot het einde van de 19e eeuw, toen hij besloot het aan het publiek toe te staan.

Lees ook: Feiten over Vaticaanstad

De Sixtijnse Kapel , met enkele van 's werelds beroemdste kunstwerken, valt op als het populairste museum in de stad. De kapel, gelegen in het Apostolisch Paleis in Vaticaanstad, is vernoemd naar paus Sixtus IV, die hem tussen 1473 en 1481 heeft opgericht. Een van de meest populaire plaatsen om te bezoeken als je de Vaticaanse Musea verkent, staat de kapel bekend om zijn fresco's. Tijdens het bewind van Sixtus IV schilderden Botticelli, Perugino, Pinturicchio, Ghirlandaio en Rosselli een reeks fresco's die het leven van Mozes en het leven van Christus uitbeelden. Het zijn echter de schilderijen van Michelangelo die de kapel haar bekendheid te danken hebben. Michelangelo creëerde de fresco's op het plafond van de Sixtijnse Kapel tussen 1508 en 1512 in opdracht van paus Julius II. Hij werkte aan het plafond, dat oorspronkelijk was geschilderd als gouden sterren aan een blauwe hemel, om het te transformeren in een van 's werelds beroemdste werken van kunst. Het Laatste Oordeel is het bekendste kunstwerk in de Sixtijnse Kapel en beslaat de volledige muur achter het altaar.

Nadat de collectie in het Lateraans Paleis was overgebracht naar het Vaticaan, werd de Lapidario Profano ex Lateranense gevormd. De inscripties zijn gegroepeerd in twee categorieën: "Buitenstedelijk of gemeentelijk" en "Inscripties uit Rome." Deze tweede categorie is verder onderverdeeld naar literaire inhoud, archeologische setting en buitenstedelijke regio. Grafinscripties van verschillende oorsprong werden voorheen tentoongesteld in het Lapidario Profano en zijn nu te zien in het Grote Mozaïekgebied. Een deel van de "gemeentelijke inscripties" is ook te zien.

Lees ook: Plan uw bezoek aan de Vaticaanse Musea

De Lapidary Gallery bewaart alle stenen opschriften van het Vaticaan. De galerij, die zich aan de zuidkant van de lange gang bevindt die het Vaticaanse paleis met Het Belvedere-paleis verbindt, herbergt een stenen bibliotheek met opschriften uit de 1e eeuw voor Christus tot de 6e eeuw na Christus. De galerij is een 'stenen bibliotheek'. met meer dan 3400 "pagina's" verdeeld over 48 muren, en herbergt het de rijkste lapidaire collectie van het Vaticaan.

De Pinacoteca, geopend in 1932, is een van de nieuwste galerijen in de Vaticaanse Musea . De Pinacoteca, ontworpen door Luca Beltrami voor Pius X in de achttiende-eeuwse Square Garden, herbergt 460 kunstwerken verspreid over achttien kamers. De collectie begon met 118 kunstwerken verworven door paus Pius VI en herbergt nu enkele van de grootste namen uit de geschiedenis van de westerse kunst. De collectie is chronologisch en per school geordend. Er zijn meesterwerken van de grootste schilders uit de Italiaanse schildergeschiedenis, waaronder Giotto, Perugino, Raphael, Leonardo, Tiziano, Veronese, Caravaggio en Crespi.

Het Christian Lapidarium heeft ongeveer 2.000 inscripties van kerken, stedelijke kloosters en opgravingen in de Romeinse catacomben. Paus Pius IX gaf in 1854 opdracht tot de bouw van het lapidarium. Inscripties worden op marmer geëtst, op baksteen geschilderd of met stempels gestempeld. In 1963 werd de collectie vanuit het Lateraans Apostolisch Paleis naar het Vaticaan verplaatst. De inscripties in deze collectie zijn onderverdeeld in drie categorieën: historische inscripties, theologische inscripties en inscripties gemengd met symbolen en figuren.

Moet lezen: Beste tijd om de Vaticaanse Musea te bezoeken

De Kaartengalerij, een van de meest opvallende kamers in de Vaticaanse Musea, is trots op zijn uitgebreide collecties geschilderde topografische kaarten van Italië. Ignazio Danti, een geograaf, maakte de kaarten op verzoek van de paus. In feite zijn de kaarten zo gemaakt dat de paus alle bolwerken van het Vaticaan kon zien terwijl hij op dezelfde plek stond. De galerij is 120 meter lang en Danti heeft drie jaar aan de 40 panelen gewerkt. De panelen bevatten kaarten van het hele Italiaanse schiereiland, regionale kaarten, geografische kaarten van het oude Italië en het moderne Italië, en een kaart van de vier belangrijke Italiaanse havens uit de zestiende eeuw, namelijk Venetië, Ancona, Genua en Civitavecchia.

Qua populariteit volgen de Raphael Rooms de Sixtijnse Kapel op de voet. De vier kamers, Sala di Costantino, Stanza di Eliodoro, Stanza della Segnatura en Stanza dell'Incendio del Borgo, staan ​​samen bekend als de Stanze van Raphael. Een van de meest populaire plekken om te bezoeken in de Vaticaanse Musea, de kamers van Raphael zijn beroemd om de muurfresco's van de Meester te huisvesten. Elk fresco toont een episode uit de geschiedenis van het christendom: de doop van Constantijn, het dispuut over het Heilig Sacrament, enzovoort. Het plafond, geschilderd door Tommaso Laureti in 1585, toont de ‘triomf van het christendom’ over het heidendom, zoals aangegeven door het verbrijzelde beeld op de grond.

Dit is de privékapel van het 'oude appartement', dat gedurende de 16e eeuw dienst deed als het huis van de pausen en in 1631 op verzoek van paus Urbanus VIII Barberini werd gebouwd in de zuidwestelijke hoek van de Borgia-toren. De kunstenaar Alessandro Vaiani schilderde voor deze muurschilderingen afbeeldingen van de geseling, de doornenkroning, de ontmoeting van Christus met Veronica en Christus in de tuin, die het verhaal vertellen van het lijden van Christus. Er is ook een altaarstuk met fresco's van Pietro da Cortona uit 1635 dat een Pietà voorstelt met de Madonna, Sint-Jan, Sint-Maria Magdalena en Nicodemus.

Aanbevolen leesmiddel: Gregoriaans Egyptisch Museum

Voorheen huisvestte deze ruimte personeel dat verantwoordelijk was voor het in de gaten houden van de slaapkamer van de paus, evenals voor degenen die verantwoordelijk waren voor het vervoer van de draagstoel van de paus. De Kamer van Chiaroscuri is echter meer dan alleen een ruimte om uit te rusten; het herbergt enkele van de mooiste kunst en architectuur van de kapel. Het ontwerp van Raphael diende als basis voor de zestiende-eeuwse creatie van het hardhouten cassetteplafond dat je vandaag de dag ziet. Op de muren zijn een aantal apostelen en heiligen geschilderd. Het is geschilderd door Raphael, maar omdat het in de loop van de tijd verslechterd was, hebben Federico en Taddeo Zuccari het volledig opnieuw geschilderd. Bovendien kunt u hier de wapens van de beschermer Paus Leo X Medici vinden.

Van 1856 tot 1865 werkte Francis Podesti aan de grote kamer naast de Kamers van Rafaël op verzoek van paus Pius IX, die van plan was de dogmaverklaring van de Onbevlekte Ontvangenis in 1854 te herdenken. Podesti's werk plaatst het nu in de Kamer van de Onbevlekte Ontvangenis. Conceptie. De afbeelding begint op het plafond met scènes die verwijzen naar de deugden van de Maagd en loopt helemaal door tot aan de oostelijke muur met afbeeldingen van de kroning van het beeld van Maria, een gelegenheid die plaatsvindt na de proclamatie.

De Tapestries Gallery , ook bekend als de Galleria Degli Arazzi, herbergt de collectie wandtapijten van het Vaticaan, die begon in de veertiende eeuw toen de pausen opdracht gaven voor een serie wandtapijten. De Tapestry Gallery toont de Vlaamse serie, die incidenten uit het leven van Christus toont, gebaseerd op schilderijen van Rafaëls discipelen. Het museum heeft ook 17e-eeuwse wandtapijten met scènes uit het leven van Urbanus VIII. Een van de meest opvallende stukken in deze collectie zijn de stukken die in opdracht van paus Leo X zijn gemaakt, opgedragen aan Rafaël en die de Handelingen van de Apostelen uitbeelden. In de kamer hangt ook een wandtapijt met de afbeelding van het Laatste Avondmaal, dat in 1533 door koning Frans I naar paus Clemens VII werd gestuurd.